چرا عیسی مسیح پسر خدا و یگانه پسر خداست؟
چرا واژه "پسر خدا" و "پسر انسان" در کتاب مقدس هم از زبان عیسی مسیح در توصیف خویش و هم از زبان شاگردانش در انجیل "مژده خوب و یا خبر خوش" بار ها ذکر شده است؟ آیا به گفتۀ عده ای علت اشتباه در ترجمه می باشد؟ آیا این یک عمل عمدی از سوی شاگردانش و سپس سایر مسیحیان به قصد اینکه او را خدا جلوه دهند می باشد؟ و یا بدلیل ناآگاهی عزیزانی که نه تنها با عیسی مسیح آشنا نمی باشند بلکه دوستی با مسیحیت و پیام مسیح نیز ندارند؟
کتاب مقدس شامل 66 کتاب می باشد که بوسیلۀ 40 نفر در طول 1600 سال نوشته شده است. اگر چه بسیاری از نویسندگان کتاب مقدس در یک محل نبودند، یکدیگر را نمی شناختند و حتی در قرنهای مختلف زندگی می کردند با این وجود در نوشته های آنها در این 66 کتاب تناقضی وجود ندارد. این نوشته ها پراکنده نمی باشد بلکه هر کتاب مانند بخشی از یک تابلو می باشد که وقتی در کنار یکدیگر قرار می گیرد صحنه ای را با یک پیغام واحد و زیبا ترسیم می نماید. این پیغام داستان عاشقانه خالق این جهان است که مخلوق خود را به شدت دوست می دارد و مشتاق رابطۀ نزدیک و ممتد با او می باشد. در این داستان، انسان گناهکار از خدای پُر محبت جدا شده و در درد و رنج و مرگ و نابودی قرار می گیرد. اما خدا برای نجات انسان محبوبش دست به کار شده و با جان فشانی او را به پیش خود بر می گرداند.
کتاب مقدس کتابی منحصر به فرد بوده و از جانب خدا الهام شده است. به همین دلیل کتب مختلف آن همگی یک داستان را تعریف می کنند. در واقع نویسندۀ تمام این کتب روح القدس است که از طریق انسانها و با استفاده از شخصیتهای آنها این کتاب، داستان و حقایق روحانی در مورد خدا را در غالب کلمات آورده است. (دوم پطرس 1 : 21 ، دوم تیموتاووس 3 : 16)
کتب عهد عتیق شامل 39 کتاب و عهد جدید 27 کتاب می باشد. کلمۀ « عهد » نه به معنی دوره بلکه به معنی « پیمان » می باشد. «عهد» همواره بین دو طرف بسته می شود که هر کدام از طرفین تعهد می کنند مسئولیتهایی را به عهده گرفته و به انجام برسانند. کتب عهد عتیق که از کتاب پیدایش تا کتاب ملاکی می باشند شامل 320 پیشگوئی از آمدن خدای پدر مهربان به زمین برای نجات فرزندانش تا با پرداخت مزد گناهانشان بر صلیب بازگشت آنان را به ملکوت عملی سازد.
زبان تمامی 39 کتاب در عهد عتیق، عبری و زبان تمامی 27 کتاب در عهد جدید یونانی می باشند و درک هر چه بیشتر مفهوم واقعی و درست هر لغت و کلمه در هر دو عهد نیاز به آموختن هر دو زبان دارد.
در پاسخ به نخستین پرسش که آیا در ترجمه اشتباهاتی پدید آمده است، خوشبختانه چون نسخه های بسیاری از یکایک کتب و رساله های موجود در کتاب مقدس به زبانهای متفاوت از سال 45 میلادی یعنی از 10 سال پس از مصلوب شدن عیسی مسیح تا به امروز در دانشگاه ها، کتابخانه ها، مراکز تحقیقاتی و مذهبی و غیره در سراسر دنیا موجود می باشند عمل مقایسه برای پی بردن به صحت کتاب مقدس بسیار آسان و عملی است و درنتیجه، ما با اطمینان می توانیم اعلام کنیم که کپی ها و ترجمه ها برابر با نسخه های اصلی می باشند. در پاسخ به پرسش دوم که آیا عمداً کلمات "پسر خدا" و "پسر انسان" برای خدا کردن مخلوقی بنام عیسی مسیح در کتاب مقدس انجام شده که درنتیجه نه تنها عیسی خدا نیست بلکه تحریف شدن انجیل هم ثابت می گردد، باید گفت که با پاسخ به پرسش دوم به پرسش سوم نیز می توان پاسخ داد.
اولین باری که ما با واژۀ "پسر خدا" در کتاب مقدس برخورد می کنیم درعهد عتیق و درکتاب دانیال فصل 3 آیه 25 می باشد: او در جواب گفت: اینک من چهار مرد می بینم که گشاده در میان آتش می خرامند و ضرری به ایشان نرسیده است و منظر چهارمین شبیه پسرخدا است.
پس لازم است که معنی این واژه را در زبان عبری بدانیم. کلمه "پسر خدا" در زبان عبری " بن-ها-الوهیم" یعنی " بن" (پسر) و "الوهیم" (خدا) می باشند. که در این آیه در تعجب پادشاه بابل که دستور سوزاندن دانیال و دو جوان دیگر عبری را در آتش داده بود، می باشد که نه سه نفر بلکه چهار نفر را در آتش می بیند و در تعجب اعلام می نماید که نه تنها فرد دیگری نیز درآتش است بلکه آن شخص فرد و انسانی عادی نیست و او را "پسر خدا" خطاب می کند.
و همینطور برای اولین بار واژۀ "پسر انسان" در کتاب دانیال فصل 7 آیات 13 و 14 مشاهده می شود. و در رویای شب نگریستم و اینک مثل پسر انسان با ابرهای آسمان آمد و نزد قدیم الایام رسید و او را به حضور وی آوردند و سلطنت و جلال و ملکوت به او داده شد تا جمیع قوم ها و امت ها و زبان ها او را خدمت نمایند. سلطنت او سلطنت جاودانی و بی زوال است و ملکوت او زایل نخواهد شد.
واژه "پسر انسان" در زبان عبری "بن-ها –ادم" یعنی "بن" (پسر) و "ادم" (آدم و انسان) می باشند. و همچنین این واژه در زبان آرامی (ارامیک) که زبان مرسوم در زمان مسیح بر روی زمین بود، "بار-ا-نوش" یعنی "بار" (پسر) و "ا-نوش" (انسان) می باشند. که این دو واژه در هر دو زبان مفهوم "موجودی آسمانی یا ملکوتی در جسم" را دارند، همانگونه که واژه "پسر خدا" مفهوم موجودی آسمانی یا ملکوتی در جسم یا به عبارت دیگر مفهوم " خدا در جسم" را دارد.
عیسی مسیح در عهد جدید در کتاب یوحنا فصل 3 آیه 13 خطاب به خود می فرماید: کسی هرگز به آسمان بالا نرفت، مگر آن کس که از آسمان پایین آمد، یعنی پسر انسان که جایش در آسمان است.
و بار دیگر در خطاب به خود در کتاب یوحنا فصل 3 آیه 16 می فرماید: زیرا خدا جهانیان را آن قدر محبت نمود که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان بیاورد هلاک نگردد، بلکه صاحب حیات جاودان شود.
عیسی مسیح در این آیه نه تنها خود را "پسر خدا" بلکه "پسر یگانه" نیز خطاب می نماید. برای درک مفهوم واژه "پسر یگانه" لازم است بیاد بیاوریم که زبان عهد جدید یونانی است.
مو-نو-قه-نیس در زبان یونانی با واژۀ "پسر یگانه" یک مفهوم را در(یگانه بچه، تنها فرزند، تنها فرزند مشروع، یگانه و ویژه بودن و...) داراست.
پس زمانی که عیسی مسیح خود را "پسر انسان" در آیه 13 خطاب نمود، خود را "موجودی آسمانی و ملکوتی در جسم" نامید زیرا بخاطر تولد جسمانی اش از مریم باکره انسان بود در حالیکه در خداوندی اش کامل بود، پس خود را "پسر خدا" نامید، زیرا او "خدا در جسم بود و در نتیجه او " پسر یگانه" خداست زیرا او تنها پسر مشروع خدای پدر می باشد.
منبع:
کشیش دکتر ناصر جلالی
شبان کلیسای رستاخیز ایرانیان آتلانتا
منبغ:
http://danielde.blogfa.com/post/113
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر